Super Heroes

Ja widząc co zamierzasz zrobić, odskakuję w bok i ustawiam się w pozycji obronnej (tzn takiej, by móc szybko zareagować) i obserwuję dalszy rozwój sytuacji.

- Szybki jesteś - mówię

Odchylam się od ciosu. To nieprawdopodobne, by zwykły człowiek mógł się tak bić - pomyślałem.
Gdy tylko odzyskałem środek ciężkości uderzyłem pięścią w twarz przeciwnika...

//Nie jesteś aż tak szybki, by przemieszczać się z taką szybkością, po za tym nasze staty pod tym względem się nie wiele różnią //

Widząc spadającego z góry przeciwnika przygotowałem się do obrony. Dostałem cios w brzuch, ale przed ciosem w twarz się zasłoniłem. Zrobiłem kilka kroków do tyłu...

-Tylko na tyle cię stać? -spytałem

Gdy wskakujesz na belkę, przebiegam pod nią i jestem za twoimi plecami. Nie jesteś w stanie zrobić, aż tak szybkiego obrotu na niej (inaczej byś spadł).

Patrzę jak zeskakujesz na glebę i mówię:

-Wiesz? Myślałem, że będzie trudniej...

Dałem się złapać w pułapkę - pomyślałem. Nie wiedziałem co robić. Dostawałem ostre baty od jednego, kiedy drugi mnie trzymał...
W chwili gdy przeciwnik zaczął coś mówić pomyślałem:"Teraz mam okazję" i zadałem mu niezłego kopniaka w brodę., tak, że raczej sobie język odgryzł niż powiedział co miał do powiedzenia.

Za nim to zrobiłeś, to trochę zeszło (nie mas zbyt dużej żywotności, więc takie uderzenie bardzo cię osłabia)
Gdy zasygnalizowałeś uderzenie nogą, ja skręciłem biodra, i osłoniłem się udem. Dostaję kolejne uderzenia w brzuch...

-Ja wiem? - pytam sam siebie z uśmiechem - Nie widzi mi się poddawać się tak po prostu, ale z tego co widzę, to raczej nie mam innego wyboru... - mówię
-Poddaję się. Jest was dwóch, a jestem tylko jeden. Muszę jeszcze potrenować.


KONIEC WALKI