Super Heroes

Po chwili wahania podchodzę do gangsterów. Z jednym z nich mierzę się na wzrok. Jednak koleś się nie boi i podejmuje wyzwanie. Walka zdaje się nie mieć końca. Gdy myślę, że już dłużej nie wytrzymam mówię Naprawdę nie możecie się bawić w swojej piaskownicy dzieciaki? Przeszkadzacie innym ludziom, a to z kolei przeszkadza mnie, gdy idę na siłkę. Więc co? Spadacie czy mam wam wszystkim sprawić manto na "wszechwidzących" oczach tego policjanta? Westchnąłem, oczywiście niezauważalnie dla wrogów Jeśli przyjmą wyzwanie to będzie ciężka walka. Ale po chwili przypomina mi się kilka chwil z mojego życia i myślę Nie tacy próbowali. Mając przed sobą gangsterów czekam na odpowiedź obserwując ich każdy ruch.

//Powód edycji: kilka słów się powtarzało w tym samym zdaniu//

Ostatnio edytowany przez SuperBic (2010-04-20 21:18:52)

Po ciosach leżę na ziemi. Oddycham ciężko i wstaję na jedno kolano. Czuję, że dolne partie mojego ciała niemiłosiernie bolą. Jeśli tak chcecie się bawić, to dobra. W tym momencie opanowuje mnie całkowicie furia połączona z siłą byka. Wstaję i posyłam pięść w chudego, który mnie kopnął. Jeśli się schyli to ładuję mu w krok kopa. Na koniec doprawiam z kolanka w brzuch. Patrzę nieprzeniknionym wzrokiem na resztę i ruszam jak wściekły byk do ataku na zaskoczonych rywali.

Łapię się za obolałą twarz. Otrząsając się czekam przed chudym wysilając szare komórki. Jest szybki. Za szybki. Ale gdyby wykorzystać szybkość przeciwko niemu? Tylko jak? Na pewno ci kolesie koło niego nie są tacy jak on. Chyba widziałem jednego z nich na siłce. Jeżeli zaatakuję jego kompanów zamiast chudego...
Rozpędzam się w stronę chudego, i w chwili gdy mam zadać cios a on się uchylić kieruję się do blisko stojącego kolegę chudego i to jemu zadaję ten cios. Zaskoczony gangster nawet nie zauważa następnego ciosu. Kolejny cios już prawie spotkał opór ale zastawa przeciwnika jest za słaba dla siły byka. Wszystko trwało kilka sekund więc przeciwnicy nie mięli czasu na reakcję. Teraz ich kolej.

Dziwię się, że taki chudy i taki waleczny. Myślę, jak ich tu sprać porządnie. Wreszcie, po chwili spokojnego oddechu ruszam znów na chudego. Mam gotowy plan. Podchodzę do kolesia i zamierzam się na niego. Ten przewidując zamiary uderza szybciej, ale nie pomyślał, że ja zamiast w niego celować, walę w tą rękę którą planował mnie uderzyć. Gdy chudy wyprowadza następne ciosy to ja w jego ręce i nogi uderzam, aż łamią się kości.

Jestem szybszy, ale co to mi da? Myślę i unikam ciosów przeciwnika. W końcu EUREKA! Szybkość daje przewagę w walce. Jak mogłem o tym zapomnieć. Gdy podwójny Pudzian zadaje kolejny cios uchylam się i biegnę za jego plecy. Z tyłu walę serię w plecy przeciwnika, a ciosy słychać jak strzały z pistoletu. W końcu kolo zrozumiał, że coś jest nie tak i odwraca się. Ja tymczasem wpadłem na inny pomysł i podnoszę z ziemi chudzielca. Chwytam go jedną ręką i walczę "Na Palanta" chudzielcem .

//przypomniało mi się. Walka "na palanta" była w komiksie o Lobo//
- Nie boję się bo nie wiem co to jest Kickboxing i Parkour. To jakieś potrawy?
Zacząłem wysilać swój mózg aż mi się przypomniało. To pierwsze to sztuka walki a drugie jest bieganiem do celu w jak najbardziej efektywny sposób. Bolesne wspomnienia z przeszłości odbiły się głośnym echem w mojej głowie. Jak go by tu pokonać...
...jak pokonać kickboxera...
MAM!
Podchodzę do kolesia i udaję, że chcę zadać cios, a gdy przeciwnik robi unik, wtedy przygważdżam go do ziemi i tłukę z całej siły...